O que perdemos…

Loitamos toda a infancia por ser adultos, por querer polo menos semellalo, por poder tomar as nosas propias decisións e unha vez que o acadamos… Qué pasa? Por que añoramos o que non ten volta hacia atrás? Por que botamos de menos o que fixemos e nos gustaría haber feito?. Reflexionadeo

Non sempre é: máis vale tarde que nunca.

Que si. Que o confeso. Que falleiche moitas veces. Que fixenche moito dano. Que perdín oportunidades contigo. Pero si teño que confesar algo é que me arrepinto moito. Arrepíntome de haber querido que todo salise ben, de deixar que o destino nos unira solo e non mover ni un dedo para facelo posible. E  arrepíntome moito, porque en este instante comprendín que agora podría estar contigo.

París j´aime.

“Hai momentos nos que a vida esixe un cambio. Unha transición, como as estacións. A primavera foi marabillosa, pero o verán xa acabou. Desperdiciamos o otoño e agora de repente fai frío. Tanto que todo se conxela. O noso amor dúrmese e la neve  tomao por sorpresa. Pero se te quedas dormida na neve non sentes chegar …a morte

O tempo.

Hoxe é un desos días nos que te paras a pensar, cousas que non se che habían pasado nunca pola cabeza, pero que empezas a darlle importancia aínda quizás nin a teñan.
Pero sempre pensas o mesmo, da igual, xa habrá tempo, todavía es moi pronto, pero o tempo corre, máis deprisa do que pensamos e cando chegas a darte conta , xa non podes facer nada.

A veces merece a pena, dar un gran paso, aínda que se leve todo con elo, pero si queres conseguilo, conciénciate e faino, non penses , todo é un soño, todo se esfuma antes do que crees e merece a pena cambiar as cousas.